Protestbewegingen uit de geschiedenis en wat wij ervan kunnen leren
Dit is een onderzoek over protestbewegingen uit het verleden uitgevoerd door het Wetenschappelijk Bureau van de Piratenpartij Utrecht. Het onderzoek zal in meerdere delen worden geüpload in verband met de lengte van het stuk.
<- Vorige Volgende ->
De macht van sensatie
De strijd voor arbeidsrechten en fatsoenlijke werkomstandigheden wordt al gevoerd sinds de vroege tijden van de industriële revolutie. Veel van de successen in deze strijd zijn bereikt door arbeiders die het werk neerlegden en de straat op gingen. Een van deze succesverhalen en tegelijkertijd tragediën zijn de Triangle Shirtwaist protesten van 1911. Er is gekozen voor deze case, omdat het laat zien wat de directe invloed kan zijn van mediaberichtgeving en dodelijke ongelukken op de afloop van een protest.
Deze beweging kwam op nadat er op 25 maart 1911 een brand uitbrak in de Triangle Shirtwaist fabriek in New York. De eigenaren hadden de deuren op slot gedaan om werknemer diefstal tegen te gaan, waardoor de werknemers opgesloten zaten en geen uitweg kunnen vinden. Velen van hen besloten om niet levend te verbranden en sprongen uit de ramen, 146 van de 500 werknemers kwamen om tijdens deze brand (Liebhold, 2018). Dit was de druppel die de emmer deed overlopen. Deze gebeurtenis maakte alle problemen die al eerder aanwezig waren in de fabrieken van die tijd zichtbaar. In deze tijd was het heel normaal dat er werknemers omkwamen in een fabriek, dagelijks waren er ongeveer honderd doden in fabrieken (AFL-CIO, z.d.). Twee jaar voor de brand in de Triangle fabriek kwamen 20.000 fabriekswerkers bijeen om een staking te bespreken. Op 22 november 1909 besloten deze arbeiders om het werk neer te leggen en de straat op te gaan met duidelijke eisen: 20 procent loonsverhoging, 52 urige werkweken en extra geld voor overuren (AFL-CIO, z.d.). De kleinere fabrieken gaven al snel toe aan de eisen van de arbeiders, maar de middelgrote tot grote fabrieken hielden het langer uit. Uiteindelijk gaven alle fabrieken toe aan gedeeltes of het totaal van de eisen en de demonstranten gingen weer aan het werk. Iedereen behalve de eigenaren van de Triangle fabriek (Liebhold, 2018).
Toen braken de vlammen uit en ondanks de verschrikking die het was maakte de verzetsbeweging gebruik van de gebeurtenis om de strijd voor betere arbeidsvoorwaarden naar hun hand te zetten. Door heel New York werd het sentiment gedragen dat dit soort gebeurtenissen voorkomen moesten worden, mede dankzij de sensatie kranten van Joseph Pulitzer. World Newspaper was een van de meeste schaamteloze en succesvolste sensatie kranten van zijn tijd en door de berichtgeving die de krant gaf over brandende vrouwen die uit het raam sprongen om de vlammen te ontsnappen was het publiek woedend. De eigenaren van de fabriek werden uiteindelijk aangeklaagd voor moord, maar werden vrijgesproken door een procedurefout. (Liebhold 2018).
De strijd voor betere werkomstandigheden, betere betaling en betere vertegenwoordiging woedde al lang voordat de vlammen uitbraken in de Triangle fabriek. Ondanks dit feit kwam de massale strijd voor deze doelen pas op gang nadat de fabriek in vlammen op was gegaan. De verontwaardiging bij de bevolking van New York en de opkomst van 350.000 mensen tijdens een herdenkingsloop door de straten van New York zette de druk op de leiders van de staat. De beweging boekte grote successen door de hoge opkomst en de steun van de bevolking. Uiteindelijk leidde dit tot de creatie van de Factory Investigating Commission, een commissie met ongekende bevoegdheden in Amerikaanse geschiedenis. De commissie onderzocht 2.000 fabrieken, leidde tot de creatie van 8 brandveiligheid wetten en later nog 25 veiligheidswetten. Zo laat deze cases zien wat het directe effect van mediaberichtgeving en schokkende gebeurtenissen kunnen zijn op een protestbeweging.
